Wat blijft
Waar veel vanouds en door de tijd
al gaande vanzelfsprekendheid
tot onze grote zekerheid
een wereld is geworden
valt in een oogwenk uit het niets
die wereld stil.
Wat blijft er over van die wil
die alles dacht te maken
waar maakbaarheid gemeengoed werd
maar waar nu menig adem stokt
en waar gewoontes staken?
De zon die blijft
met warmte
licht
als liefde naar ons toegericht
de dauw over de velden
de regen met haar kleurenboog
voed onze hoop dat van omhoog
de trouw is te verwachten.
Wat blijft dat is de wind
die geeft de geest
van hem die is en was en komt
en blijft
die vast staat als een rots
vanuit de eeuwigheid
waarop wij kunnen bouwen
voor onze zekerheid
de bron
van godsvertrouwen.